Najświeższe informacje z gór

Podejście zielonym z Korbielowa, raczki zbędne, poniżej polskiego szczytu trochę lodu pod puchem 5 centymetrowym. Szlaki przetarte. Ludzi sporo, zwłaszcza narciarzy.

Z Korbielowa, wejście zielonym szlakiem od Kamiennej zejście żółtym. Regularny śnieg od mniej więcej połowy trasy, wcześniej wytapiające się płaty. Powyżej Hali Miziowej miejscami można wpaść po łydkę, a po chwili idzie się po samym lodzie. Sam grzbiet z dobrze zbitym i zmrożonym śniegiem. Wiatr umiarkowany, opadu brak, generalnie oceniam warunki na korzystne.

Warunki trudne. Bardzo mocny wiatr, miejscami dużo świeżego śniegu, więc bez rakiet trudno się poruszać. Szlak przy szczycie oblodzony.

Wejście ze schroniska na Hali Miziowej czarnym szlakiem, śniegu sypkiego niewiele, raczki obowiązkowo, sporo oblodzeń, bardzo silny wiatr, szczególnie powyżej lasu, ciężko się idzie. Od około 1400-1450 zaczęły się chmury i śnieżna zadymka, żałowałem że gogli nie miałem, widoczność 20-40 metrów więc widoków nie było. O godzina 12:30 schronisko w chmurach, wiatr i opad śniegu skromny.

Czerwony szlak od Węgierskiej Górki w stronę Hali na Rysiance, dalej żółtym szlakiem na Halę Lipowską, zejście do Rajczy. Początkowe podejście bardzo przyjemne, śniegu niewiele, ale szybko zaczyna go przybywać. Już przed stacją turystyczną "Słowianka" leżało sporo świeżego śniegu, a wyżej konieczne było przecieranie szlaku, niemalże do Przełęczy Pawlusiej. Samo podejście do schroniska przebiegało w potężnej wichurze i zawiejach śnieżnych. Z Hali przepiękna panorama na Tatry oraz Pilsko i inne beskidzkie szczyty. Zejście momentami trochę męczące z powodu grząskiego śniegu, od około 800-900 m n.p.m. śnieg zaczynał się topić od strony słonecznej, przy końcu szlaku ciepło i mokro. Raki raczki raczej zbędne, bardziej miejscami przydałyby się rakiety śnieżne, ale nie były absolutnie konieczne 😉

Warun bajeczny, szlaki w większości przetarte, śnieg w najgorszych momentach tylko po kolana. Wyjście z Sopotni Wielkiej około godziny 8 rano żółtym, następnie czarnym i zielonym szlakiem aż do Hali Miziowej, po drodze bez większych problemów, z wyjątkiem kilku skuterów śnieżnych. Z Miziowej na Pilsko przydadzą się raczki i dużo tolerancji wobec narciarzy, którzy złośliwie przejeżdżają obok turystów nawet gdy ci przechodzą sobie nikomu nie przeszkadzając, obsypując ich bezczelnie śniegiem. Na górze wietrznie, ale znośnie, widoczność dobra. 🙂

Trasa: Schronisko na Hali Miziowej - Pilsko - Schronisko na Hali Miziowej (czarnym szlakiem). Wieje mocno. Oblodzenie na szlaku, ale spokojnie można przejść bez raczkówraków (potrzebne jedynie dla komfortu psychicznego).

Glinne-Pilsko Na szlaku śnieg. Połowa drogi jest stosunkowo dobrze udeptana oraz przejechana przez narciarzy. Mniej więcej od skrzyżowania, z drogą do schroniska i na szczyt, zaczyna przybywać warstwy śniegu. Z moich obserwacji wynika, że osoby lżejsze nie powinny mieć zanadto problemów z zapadaniem się (od czasu do czasu tylko), natomiast osoby wielkogabarytowe raczej będą się zapadać co chwilę, zwłaszcza po opuszczeniu linii lasu. Warto wziąć rakiety śnieżne. Po drodze było kilka powalonych drzew . Pogoda dopisała, słonce mocno grzało, z rzadka widok ze szczytu był przysłaniany przez chmury. Na szlaku raptem kilka osób, natomiast na szczycie ruch był już większy.

Szlak niebieski z granicy Przełęcz Glinne na Pilsko przedeptany, ubity, obejdzie się bez rakiet i raczków, ale pod szczytem mniej przedeptany, zawiany. Zejście do schroniska na Hali Miziowej rozjezdżone przez narciarzy, dalej czerwony na Przełęcz Glinne - wygodna ścieżka wydeptana. Piękny zachód słońca

Szlak niebieski od Prz. Glinne b. dobrze przetarty do rozstajów z czerwonym na Halę Miziową, pózniej sam niebieski już nie tak dobrze, ale jest ok, raczki niepotrzebne. Z Hali Miziowej czerwony na Przełęcz Glinne dobrze przedeptany. Pogoda piękna, jutro ponoć mają być duże wiatry.

Pilsko od Przełęczy Glinne: szlak przetarty, kijki pomocne, da się wejść bez raczków, na szczycie straszny wiatr.

Szlakiem granicznym czerwonym niebieskim z Przeł. Glinne. O świcie na trasie tylko ślad nart, podczas powrotu ponad setka ludzi w drodze na szczyt mijana na szlaku, tak więc udeptany będzie dobrze. Zero wiatru, słońce mocno grzało. Widoki piękne.